3 Ağustos 2011 Çarşamba

1999 MONTREAL KONVANSİYONU'NUN KAPSAMA ALANI

1999 MONTREAL KONVANSİYONU HANGİ HAVAYOLU TAŞIMALARINA UYGULANACAK?


                                                                                              Av.Yaşar Öztürk
                                                                                       ozturkylaw@ttmail.com



                                       Bilindiği üzere Türkiye Cumhuriyeti,1999 Montreal Konvansiyonunu (1999 MK) onaylamış ve 26 Mart 2011 günü itibariyle Türkiye için de yürürlüğe girmiştir. Türkiye’den ve Türkiye’ye yapılacak havayoluyla yolcu, eşya, bagaj ve yük taşımaları bu konvansiyonun uygulama alanı içine  girmektedir. 1955 Lahey  ve 1975- 4 numaralı Montreal Protokolleriyle değişik Varşova Konvansiyonu da, 1999 Montreal Konvansiyonunun kapsamı dışında kalan uluslararası havayolu taşımalarına şartları bulunduğu takdirde uygulanmaya devam edecektir.

                                       Bu nedenle öncelikle hangi havayolu taşımalarının Varşova ve hangilerinin de 1999 Montreal Konvansiyonu hükümlerine tabi olacağını tespit ederek, 1999 Montreal Konvansiyonuna tabi olmanın diğer koşullarını incelemekte yarar var.

                                      Türkiye’den veya Türkiye’ye yapılacak olan uluslararası hava taşımaları, 1999 Montreal Konvansiyonunu onaylamış olan devletlerin sınırları dahilinde bulunan yerler arasında yapılması veya bu taşıma sırasında bu konvansiyonu onaylamamış bir devlet sınırları içinde önceden anlaşmalı olarak duraklama yapılması halleri de dahil olarak yapılması halinde, bu uluslararası havayolu taşıması 1999 Montreal Konvansiyonu hükümlerine tabi olacaktır.  Yapılan havayolu taşımasının, 1999 MK’nuna taraf olmayan bir devletin sınırları içindeki yere veya yerden Türkiye’ye veya Türkiye’den yapılması halinde, diğer devletin Varşova Konvansiyonunu onaylayan bir devlet olması halinde, bu havayolu taşıması Varşova Konvansiyonu’na tabi olacaktır.


                                   1 . 1999 Montreal Konvansiyonu hükümlerinin uygulanma şartları :
                                   1999 Montreal Konvansiyonu (1999 MK)’nun 1.maddesinde, bu sözleşmenin hava aracı  ile  ücret karşılığında yapılan bütün uluslararası insan, bagaj veya kargo taşımalarına uygulanacağı ve bir hava taşıma işletmesi tarafından hava aracı ile yapılan ücretsiz taşımalara da aynı ölçüde uygulanacağı ifade edilmektedir.

1        . Hava taşıması uluslararası taşıma olmalıdır.

                                   Sözleşmenin 1. maddesinin açık ifadesinden, Konvansiyon’un uygulanacak olduğu hava taşımalarının sadece uluslararası hava taşımaları olduğu anlaşılmaktadır. Hangi hava taşımalarının uluslararası hava taşıması olacağı da, 1.maddenin 2.fıkrasında açıklanmaktadır.

                         

                                     Uluslararası taşıma terimi ;

                                     a ) taraflar arasındaki anlaşmaya göre hareket yeri ve varış yeri, taşımada bir kesilme veya aktarma olsun olmasın, iki  Taraf Devletin sınırları içinde  bulunan veya,

                                    b ) Taraf Devletlerden biri olmasa bile, bir başka devletin ülkesinde olan kararlaştırılmış bir duraklama yeri varsa, bir tek  Taraf Devletin sınırları  içinde bulunan,
                                   her hangi bir taşıma anlamına gelir.(1999 M.K. md. 1 / 2 )

                                   Başka bir devletin ülkesinde olan kararlaştırılmış bir duraklama yeri bulunmaksızın bir tek  Taraf Devlet sınırları  içindeki iki nokta arasında yapılan taşıma, bu Sözleşmenin amacı bakımından uluslararası taşıma değildir.

                                   2. Hareket ve varış yerleri 1999 MK’nunu onaylamış devlet sınırları içinde olmalıdır.

                                   Maddenin lafzından öncelikle, taşımanın hareket ve varış yerlerinin, 1999 Montreal Konvansiyonunu onaylamış ve Konvansiyona katılması yürürlüğe girmiş devletlerin ülkesinde bulunması gerektiği koşulu çıkmaktadır. Hareket ve varış yerlerinden bir tanesi, Konvansiyonu onaylamamış veya katılmamış olan bir devletin ülkesinde bulunması halinde, bu taşımaya 1999 Montreal Konvansiyonu hükümleri uygulanamayacaktır.

                                    Ülkelerin Konvansiyonu onaylayan devlet ülkesi olması koşulundan sonra, diğer önemli koşul , taşıma sözleşmesinde kararlaştırılan yoldur. Bir  Taraf Devlet  ülkesinden kalkış ve başka bir  Taraf Devlet ülkesine varışla kararlaştırılmış olan hava taşımasının uluslararası taşıma olduğu açıktır. Antalya’dan İstanbul’a uçarken Rodos adasında, kararlaştırılmış bir durak yapılarak uçuşa devam edilmesinde, kalkış ve varış yerleri Türkiye sınırları içinde olmasına rağmen, Konvansiyona taraf devlet olan Yunanistan sınırları içinde bulunan Rodos’da durak yapılması, bu uçuşu uluslararası taşıma niteliğine sokacaktır.

                                   Tayland Krallığı, 1999 Montreal Konvansiyonunu onaylamamış olduğundan, İstanbul- Bangkok uçuşlarının bu Konvansiyonu hükümlerine tabi olmayacağını belirtmeliyiz. New York’dan Alaska’ya yapılacak bir uçuş, A.B.D. ülkesinde bulunan iki nokta arasında yapılacağı ve uçuş sırasında başka bir ülkede (örneğin Kanada’da) duraklama kararlaştırılmamış ise, bu havayolu taşıması 1999 MK açısından uluslararası bir taşıma değildir. Bu uçuş sırasında, Kanada’da bulunan bir alana teknik iniş( örneğin  yakıt ikmali için) yapılması , yolcunun biletinde iniş yapılan alan duraklama alanı olarak gösterilmemişse, bu yer kararlaştırılmamış durak yeri olduğundan,taşımaya uluslararası taşıma niteliği kazandırmayacaktır.

                                   Muhtelif aşamalardan oluşan bir taşımanın, aşamalı olarak birden fazla bacak  üzerinden gerçekleştirilmesi halinde, her bir bacağın (aşamanın) ayrı bir aşama olarak değerlendirilmesini ve bölünmesini gerektirmez. Örneğin, Paris- Ankara yolcu taşımasının, önce Paris-İstanbul ve İstanbul’da aktarma yaparak İstanbul-Ankara şeklinde gerçekleştirilmesi halinde , bu hava taşıması Paris-Ankara olarak değerlendirilir. Paris-İstanbul uçuşu uluslararası ve İstanbul-Ankara da yurt içi uçuş olduğu için, uluslararası taşımanın   dışında ulusal bir taşıma olarak değerlendirilmez. 1983 yılı Ocak ayında İstanbul’dan Ankara’ya uçan ve Esenboğa hava alanına inmeye çalışırken düşen THY’nın Afyon uçağında , Paris’den gelmekte olan ve İstanbul’da aktarma yaparak bu uçağa binen ve hayatını kaybeden yolcu yakınlarının açtığı davada Yargıtay, Paris’den gelmekte olan yolcular için iç hat taşıması değil, uluslararası taşımanın mevcudiyetini benimsemiş ve olaya bu yolcuların talepleri yönünden Varşova Konvansiyonu hükümlerinin uygulanması gerektiğine hükmetmiştir.

3.      Hava aracı ile bir taşıma sözleşmesi tahtında taşımanın  yapılması gerekir.

                                    1999 Montreal Konvansiyonu hükümlerine tabi bir uluslararası hava taşımasından söz edebilmek için, maddi anlamda bir taşımanın olması gerekir. Yapılan işlem ve eylemin bir taşıma olması gerektiğini, Fransız mahkemeleri muhtelif kararlarında belirtmektedirler. Taşımanın, bir yer değiştirme olması gerekir. Uçuş eğitimi, hava fotoğrafçılığı, test uçuşları, Konvansiyonun hükümlerine göre, “uluslararası bir taşıma” niteliğinde sayılmayacaktır. 

4.      Yolcu/bagaj ya da kargo taşımasının söz konusu olması gerekir.

                                     1999 Montreal Konvansiyonu; yolcu, bagaj ya da kargo taşımalarına uygulanır. Posta taşımaları, 1/1 ve 2/3. madde hükümlerine göre Konvansiyonun kapsamı dışında kalmaktadır.  Ancak 1999MK’nın 2/2. maddesinde posta taşımalarında, hava taşıyıcısının ilgili posta idaresine karşı, taşıyıcı ile posta idaresi arasındaki ilişkiye uygulanabilir kurallara uygun olarak hava taşıyıcısının sorumlu olacağı hükmü getirilmiştir.

                                   5.  Taşıma ücret karşılığında yapılmalıdır.                    

                                    Taşımanın bir ücret karşılığında yapılması gerekir.(md.1/1) Burada ücret kavramını geniş anlamda ele almak gerekmektedir. Taşıyıcının malvarlığı bakımından değer ifade eden her türlü edim ücret kavramına girer. Hizmet ve çalışma da ücreti oluşturur. Tarafların ücretin ödeneceği konusunda açık ya da örtülü olarak anlaşmış bulunmaları lazımdır.

                                   Ücret şartına , 1.maddenin 1.fıkrasının son cümlesinde bir hava taşıma işletmesi tarafından hava aracı ile icra olunacak ücretsiz hava taşıması, istisna olarak getirilmiştir. Ancak burada yine, ticari amaç esastır. İşletmenin esas işi ücretsiz taşıma yapmak değildir. Başka bir deyişle ,bu ücretsiz taşımada  da , hava aracının sistematik ve sürekli olarak işletilmesinden kar sağlama niyeti vardır . Örnek olarak, yolculara promosyon olarak verilen ücretsiz biletleri belirtebiliriz. Havayolunun düşük sezonda, doluluk oranı düşük olan  hava aracında, belli miktarda mil kazanan yolcusuna ücretsiz seyahat imkanı vermesi veya görev nedeniyle başka alanlara gönderilen uçuş ekibi veya teknik ekibin taşınması, pas bilet verilen kamu personelinin ücretsiz taşınması örnek olarak ifade edilebilir.

                                   Taşıma sözleşmesi olmadan veya ücret karşılığı olmaksızın yapılmış olan taşıma sözleşmesi ile yapılan uluslararası hava taşımaları, Konvansiyonun kapsamı dışında kalmaktadır. Sınırdışı edilmek üzere uçağa, bindirilen kişi, hava taşıma sözleşmesinin bir tarafı olmadığından, Konvansiyonun kapsamı dışındadır.                                

1999 MONTREAL KONVANSİYONU - HAVAYOLUYLA ULUSLARARASI TAŞIMACILIĞA İLİŞKİN BELİRLİ KURALLARIN BİRLEŞTİRİLMESİNE DAİR

                       
MONTREAL 1999 KONVANSİYONU  26.03.2011 İTİBARİYLE TÜRKİYE İÇİN YÜRÜRLÜĞE GİRDİ!

                                                                        Av.Yaşar Öztürk
                                                                 oztukylaw@ttmail.com.tr



                        Havayolu taşıyıcısının, yolcunun yaralanması veya ölümü halindeki sınırlı sorumluluğunu kaldıran,  Havayoluyla Uluslararası Taşımacılığa İlişkin Belirli Kuralların Birleştirilmesine Dair Sözleşme” başlıklı 1999 tarihli Montreal sözleşmesi  TBMM tarafından onaylanarak, sözleşmenin onaylanmasının uygun bulunduğuna dair kanun 14.04.2009 tarihli ve 27200 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanmış ve daha sonra da Bakanlar Kurulu’nun 13.09.2010 tarih ve 2010/895 sayılı kararı ile de, Konvansiyonun 57.maddesine çekince koyularak onaylanmış ve onay belgesinin ICAO’ya tevdi süreci başlamıştı. Bu süreç de tamamlanmış ve 26.03.2011 tarihi itibariyle 1999 Montreal Konvansiyonu Türkiye için yürürlüğe girmiştir.

                       
                       1999 Montreal Konvansiyonu ne getiriyor?

                       1999 Montreal Konvansiyonu’nun uluslararası havayolu taşıyıcıları, yolcuları, taşıtanları ve sair tüm ilgili tarafları yönünden en önemli yeniliği ve odak noktası, Varşova Konvansiyonu ile getirilen taşıyıcının sınırlı sorumluluğunun kaldırılıp, yerine yolcunun ölümü ve yaralanması hallerinde meydana gelen zararlardan dolayı havayolu taşıyıcısının sınırsız sorumluluğunu kabul etmesidir.

                        1999 Montreal Konvansiyonu, yukarıda belirtilen yolcu ölümü veya yaralanması hallerinde , “two-tiers” sistemi olarak isimlendirilen iki kademeli yöntemi getirmiştir. Konvansiyonun 21.maddesindeki düzenlemeye göre, taşıyıcının sorumluluğu 100.000 SDR (özel çekme hakkı)’na kadar olan zararlar için mutlaktır. 100.000 SDR’ı aşan zararlarda, talebin 100.000 SDR’ı aşan kısmı için; (1) Zararın, kendisinin veya adamlarının veya yardımcı kişilerinin kusurundan ileri gelmediğini, veya (2) Zararın münhasıran üçüncü bir kişinin kusurundan doğmuş olduğunu kanıtladığı takdirde, taşıyan sorumluluktan kurtulacaktır.

                        Havayolu taşıyıcılarının, hava aracı kazaları sonucunda dava açma hakkı olan kazazede veya kazazede yakınlarına, acil ekonomik ihtiyaçlarını karşılamak üzere gecikmeksizin ön ödeme yapma yükümlülüğü getirilmektedir. Yapılacak olan bu ön ödeme, daha sonra hak sahibine ödenecek olan tazminattan mahsup edilebilecektir. Ön ödemenin miktarı  ise yerel hukuka  bırakılmaktadır.

                        1999 Montreal Konvansiyonunun, havayolu taşıyıcısının yük taşımasında sorumluluğu ile ilgili olarak getirdiği düzenleme, mutlak sorumluluktur ve taşıyanın sorumluluğu  kilo başına 17 SDR’dir. Ancak yükletenin taşınan eşya için daha yüksek değer beyan etmesi ve buna uygun olarak da ilave taşıma ücreti ödemesi halinde bu limitin üzerine çıkılabilecektir. (m.22/3)
                         
                        Yolcu bagajına  verilecek hasar, yokolması veya kayıp veya bagajın gecikmesi hallerinde taşıyıcının sorumluluğu her bir yolcu için 1000 SDR(özel çekme hakkı) ile sınırlanmaktadır. (m.22/2) Yolcunun eşyayı bagaj olarak taşıyıcıya teslimi anında bagajın değeri hakkında yapacağı özel beyan ve taşıyıcının isteyeceği ilave taşıma ücretini ödemesi halinde, taşıyıcı beyan edilen değeri geçmeyecek bir tazminat ödemekle sorumlu olacaktır.
                  
                        Yolcu taşımasında meydana gelecek olan gecikme nedeniyle doğacak zararlar için taşıyıcının sorumluluğu her bir yolcu için 4150 SDR (özel çekme hakkı) ile sınırlıdır.(m.22/1)

                        1999 Montreal Konvansiyonun 24.maddesine göre, onay belgelerinin tevdi edileceği ICAO (Uluslararası Sivil Havacılık Örgütü) tarafından her beş yılda bir;  21,22 ve 23. maddelerde getirilmiş olan sorumluluk sınırları gözden geçirilecek ve beş yıllık enflasyon oranının (SDR’ı belirlemede paraları esas alınan devletlerdeki enflasyon oranı toplamı) esas alınacağı bir enflasyon faktörüne göre sorumluluk sınırları yeniden belirlenerek üye devletlere tebliğ edilecektir. Üye devletlerin ekseriyeti tarafından itiraza uğramayan yeni sorumluluk sınırları yürürlüğe girecektir. 

                        ICAO ilk beş yıllık değerlendirmesini yapmış ve 01 Ocak 2010’dan itibaren yürürlüğe girecek olan sorumluluk sınırlarını da belirleyerek, Konvansiyonu onaylamış olan üye devletlere tebliğ etmiştir. Bu tebliğin yapıldığı tarih itibariyle onaylayan devlet sayısı 91 olmakla, 30 Eylül 2009 tarihine kadar 46 devlet tarafından itiraza uğramadığı takdirde, yeni sorumluluk sınırları; yük için kilo başına 19 SDR, bagaj için yolcu başına 1131 SDR, gecikme için yolcu başına 4694 SDR, ölüm veya yaralanma halinde yolcu başına 113.100 SDR olarak yükseltilmiştir.
.